ऋचा घिमिरेको युटर्न : ‘तुलसी’ बोकेर अमेरिका, नेपाल आउँदा ‘तेल भिसा’ | Khabarhub Khabarhub

सिनेमा

ऋचा घिमिरेको युटर्न : ‘तुलसी’ बोकेर अमेरिका, नेपाल आउँदा ‘तेल भिसा’

मोडलिङदेखि ‘कमब्याक’ सम्मको संघर्ष


९ कार्तिक २०८१, शुक्रबार  

पढ्न लाग्ने समय : 9 मिनेट


1.8k
Shares
  • change font
  • change font
  • change font

काठमाडौं- ऋचा घिमिरे ६० को दशककी स्थापित नायिका हुन् । त्यसबेला चर्चामा रहेका स्टार नायक कमै होलान्, जोसँग उनले काम गरेकी छैनन् ।

हिरोइन बन्न चाहिने कथित न्यूनतम मापदण्ड ‘गोरो छाला’ उनीमा थिएन । तथापि कालो वर्णले उनलाई नायिका बन्न रोकेन ।

उनी ‘हिरोइनको छाला गोरो हुनुपर्छ’ भन्ने पुरातनवादी मान्यता भत्काउने नायिका समेत हुन् । ऋचाले आफूलाई सिनेमावृतमा ‘ब्ल्याक ब्युटी’का रुपमा स्थापित गरिन् ।

राजेश हमाल अभिनित फिल्मबाट उनले डेब्यू गरिन् । त्यसयता उनी १४ वर्ष सक्रियरुपमा अभिनय कर्ममा रहिन् । ६० को दशकको व्यस्त नायिकको नाम लिँदा उनी अग्रस्थामै आउँछिन् ।

एसएलएसी दिएपछि बिदाको समयमा बाटोका भेटेका अपरिचित व्यक्तिको प्रस्तावले उनलाई मोडलिङ क्षेत्रमा डोर्‍यारो । सिरियलमा आउनुअघि उनी टेलिभिजनकी चर्चित होस्ट थिइन् । २० वर्षको उमेरमा फिल्ममा डेब्यू गर्दा उनीसँग तीन वर्ष टेलिसिरियलमा अभिनय गरेको अनुभव थियो ।

तिनै ऋचा अहिले १० वर्षपछि फिल्म ‘तेल भिसा’बाट अभिनयमा कमब्याक गर्दैछिन् ।

जानौं उनको मोडलिङदेखि कमब्याकसम्मको यात्रा :

बाल्यकाल

ऋचाका बुवाको पुर्ख्यौली घर जनकपुर हो । बुवा-आमा कामको सिलसिलाले काठमाडौंमै भएकाले उनको जन्म र हुर्काइ यतै भयो ।

ऋचा दुई दाजुपछिकी कान्छी सन्तान हुन् । उनका बुवा सेफ र आमा शिक्षिका थिइन् ।

बुवा-आमा काठमाडौं संघर्षमै रहेका कारण यहाँका विभिन्न स्थानका डेरामा उनको बाल्यकाल बित्यो ।

उनी भन्छिन्, ‘डेरा सर्दा धेरै स्थानमा बसियो तर मलाई बाल्यकाल सम्झँदा नरदेवीको याद आउँछ । बाल्यकालको विशेष स्मरण नरदेवीकै छ ।’

मध्यमवर्गीय परिवारमा जन्मिए पनि बुवा-आमाले दुःख–सुखले उनलाई सहज बाल्यकाल दिए ।

आमा शिक्षिका एवम् मामाघरतिरकी उपल्लो अहोदाका जागिरे भएकाले उनलाई पढ्नैपर्छ भन्ने दबाब थियो । परिवारले काठमाडौं नाम चलेकै स्कुलमा पढ्ने अवसर पनि दिएको थियो । तर, आफ्नो पढाइ सामान्य रहेको उनी सुनाउँछिन् ।

भन्छिन्, ‘म अरु विषयमा ठीकै थिएँ तर गणितमा कमजोर थिएँ । कतिपटक त गणितमा शून्य नै आएको पनि छ ।’

गणितमा अनुत्तीर्ण हुँदा नृत्य र गायन कलाले कक्षा चढ्न सहयोग गरेको उनी सुनाउँछिन् । भन्छिन्, ‘मलाई सरले दुईवटा डान्स र एउटा गीत गाए कक्षा चढाइदिने सर्त राख्नुहुन्थ्यो । अनि मैले नाच्ने र गाउने गर्थेँ ।’

यद्यपि चार कक्षामा पुगेपछि आमा र दाइले घरमा गाइड गरेपछि पढाइमा केही सुधार भएको उनी सुनाउँछिन् ।

देखेको सपना र वास्तविकता

ऋचाले बाल्यकालमा आफूलाई रुचि भएको र खुलेर गर्न पाएको कुरा नृत्य हो । उनलाई आजको मितिमा पनि लाग्छ कि- मेरो दख्खल पढाइमा भन्दा पनि नृत्यमै थियो ।

किशोरावस्था नपुग्दै उनलाई आमाबाट नृत्यमा बञ्देज जस्तै भयो । त्यसबेला उनलाई आमाले भनेको कुरा सुनाउँछिन्, ‘नृत्यमा भविष्य छैन । राम्रो घरको छोरीले नाच्दैनन् ।’

आमाले त्यसो भने पनि ऋचाले नाच्न भने छोडिनन् । भन्छिन्, ‘घरमा थाहा नदिई स्कुलमा हुने हरेक कार्यक्रममा नाच्थेँ।’

त्यसबेला उनलाई आमाले नाच्न नदिँदा निकै रीस उठेको थियो । तर अहिले भन्छिन्, ‘आमाले त आफूले देखेको समाजको कुरा रहेछ । उहाँका तर्फबाट गलत त भन्नुभएको होइन रहेछ ।’

किशोरावस्था प्रवेश गरेपछि ऋचामा चर्चित बन्ने इच्छा एकदमै हाबी भयो । आमालाई उनले पत्रकार बन्ने इच्छा पनि सुनाइन् । उनले आमाबाट ‘छोरीहरुलाई पत्रकारिता खतरा हुन्छ, बन्नु  हुँदैन’ भन्ने जवाफ पाइन् ।

एथलेटिक्स बन्ने उनको अर्को सपना पनि गर्भमै तुहियो । खेलाडी बन्छु भन्दा उनले आमाबाट जवाफ पाइन्, ‘खेलाडीको भविष्य छैन ।’

ऋचामाथि आमाको एक मात्र अपेक्षा थियो- छोरीले सरकारी जागिर खानुपर्छ ।

ऋचा भन्छिन्, ‘अहिले म आमा भएपछि बुझ्दै छु, किन आमाले त्यसो भन्नुभएको रहेछ भनेर । आमाले त मेरो भविष्य सुनिश्चित हुन्छ भनेर सरकारी जागिर खानुपर्छ भन्नुभएको रहेछ ।’

नसोचेको अफर

ऋचाले भन्छिन्, ‘मलाई सानैदेखि एसएलसीपछि आफ्ना लागि आफैँ कमाउनुपर्छ भन्ने थियो ।’

उनले वि.सं. २०५५ एसएलसी दिइन् । संयोग पनि त्यस्तै पर्‍यो । आमाको खुट्टा ‘फ्याक्चर’ भयो । आमाको स्थानमा उनले पढाउने अवसर पाइन् ।

उनी सम्झन्छिन्, ‘स्कुल चाबहिलमा थियो । स्कुल बस नभएकाले न्युरोडबाट ५-६ बच्चालाई ट्याक्सीमा हालेर लैजान्थेँ । उनीहरुलाई नै लिएर घर फर्कन्थेँ ।’

उक्त जिम्मेवारी राम्रोसँग पूरा गरेका कारण आमा काममा फर्किए पनि स्कुलमा जागिर पाएको उनी सुनाउँछिन् ।

एसएलसीको नतिजा आउन केही समय बाँकी नै थियो । स्कुल जानेक्रममा न्युरोडमा उनको एक व्यक्तिसँग भेट भयो ।

ऋचालाई ती व्यक्तिले भने, ‘तपाईंको हाइट राम्रो रहेछ, मोडलिङ गर्ने ?’

अपरिचित व्यक्तिले गरेको प्रस्ताव ऋचा किन स्वीकार गर्थिन् ? न त उनमा मोडल बन्ने सपना नै थियो । जवाफ फर्काइन्, ‘नाइँ मलाई मन छैन ।’

दोस्रो पटक पनि ती व्यक्तिले उनलाई त्यही स्थानमा अफर गरे । पुनः अस्वीकार गरिन् ।

साता-१० दिनको अन्तरालमा तेस्रोपटक अफर आयो ।

ती व्यक्तिले तेस्रो पटक भने, ‘तपाईंमा सम्भावना देखेर नै मैले प्रस्ताव गरेको हुँ । हेर्न आउनुहोस्, तपाईं जस्तै साथीहरु रिहर्सल गरिरहेका छन् । तपाईंलाई यो क्षेत्रमा इच्छा लाग्न सक्छ ।’

लगातार अफर आएपछि ऋचालाई सोच्न बाध्य बनायो । जान मन पनि लाग्यो । तर के हुने हो भन्ने डर पनि सँगसँगै पैदा भयो ।

नाच्नसमेत मन नपराउने आमालाई उनले यो कुरा सेयर गर्न सकिनन् । साथी उषा थापासँग सल्लाह गरिन् ।

उनलाई उषाले ‘गर्दा राम्रै होला’ भन्ने अपरिपक्व जवाफ दिए पनि रिहर्सलस्थल कमलादी जान भरोषा पाइन् ।

ऋचा स्मरण गर्छिन्, ‘एक्लै जान त कहाँ के हो भन्ने भयो नि । रिहर्सल कस्तो हुने रहेछ भनेर हेर्न जान उषा नै साथी भइन् ।’

ऋचालाई रिहर्सलले पहिलो पटक नै मोहित गरायो । रिहर्सलमा सहभागी भइन् । तर, शो नजिकिँदै गर्दा उनीमा संकट आइलाग्यो ।

भन्छिन्, ‘घरमा भनेकै थिइनँ । थाहा नदिई शोमा र्‍याम्प वाक त गर्न मिलेन ।’

तर, ऋचाले हिम्मत जुटाएर आमालाई शोको कुरा भनिन् । उनले आमा आफूले सोचेभन्दा बढी विचलित भएको पाइन् ।

‘आमाले छोरी अब मेरो बन्धनबाट बाहिर गइछ जस्तो प्रतिक्रिया दिनुभयो । उहाँ मैले सोचभन्दा बढी चिन्तित हुनुभयो,’ उनी सम्झन्छिन्, ‘पहिलो र अन्तिम यही हो, अब शो गर्दिनँ भनेँ । उहाँलाई शो हेर्न हिँड्नुभन्दा मान्नुभएन ।’

शोमा अन्य मोडल साथीहरु सबैको परिवार आएको थियो । ऋचा एक्लै परिन्, मनमा चिसो पस्यो । तर, त्यसलाई ठूलोरुपमा लिइनन् ।

घर फर्किएपछि आमाको प्रतिक्रियाले उनी आश्चर्यमा परिन् । आमाले उनलाई त्यसबेला भनेको टड्कारो याद छ, ‘तैंले राम्रो र्‍याम्प वाक गरेकी थिइस् ।’

अर्थात् आमा र दाइ शो हेर्न आएको उनले घर पुगेपछि मात्र थाहा पाइन् । भन्छिन्, ‘उहाँहरु हेर्नचाहिँ आउनु भएछ तर मलाई भेट्नु भएन ।’

यसरी सो शोका आयोजक मदन प्रधानले बाटोमा गरेको प्रस्तावले ऋचाको मोडलिङ यात्रा सुरु भयो । एउटा शोमा जोडिएपछि अन्यमा पनि उनले अवसर पाउन थालिन् ।

भन्छिन्, ‘एउटा शोका लागि धेरै १५–२० मोडल चाहिन्छ । त्यो समयमा एउटा शोमा गएपछि मोडलकै सिफारिसमा अर्कोमा काम पाइन्थ्यो । त्यसरी नै मैले शोहरु पाउँदै गएँ ।’

टेलिभिजनबाट चर्चित

एसएलसीपछि ऋचालाई परिवारले साइन्स पढ्न दबाब दिएको थियो । गणित कमजोर भएकाले उनले मानिनन् । एकल जिद्दीले पत्रकारिता पढिन् ।

११ कक्षाको मध्यतिर उनले नेपाल टेलिभिजनबाट प्रसारण हुने कार्यक्रम ‘द कलेक्सन’का लागि ‘होस्ट’ खोजेको थाहा पाइन् र आवेदन दिइन् ।

भन्छिन्, ‘पढाइसँगै सम्बन्धित क्षेत्र भएकाले मैले प्रयास्वरुप होस्टका लागि आवेदन दिएकी थिएँ । छनोट भएर काम पनि पाएँ ।’

कार्यक्रम हिट भएकाले उनी ‘पपुलर’ भइन् । बाटो हिँड्दासमेत मान्छेहरुले चिन्न लागे । उनी भन्छिन्, ‘त्यसबेला सार्वजनिक यायातातकै प्रयोग गर्थेँ । तपाईं द कलेक्सनको ऋचा होइन भनेर मान्छेहरु बोल्न थाल्नुभयो ।’

पपुलर भएकै कारण कलेजका प्रध्यानाध्यापकले बोलाएर ‘वी आर प्राउड अफ यू’ सम्म भनेको अहिले पनि उनको कानमा गुञ्जिरहन्छ ।

त्यही कार्यक्रममा उनले चल्तीका निर्देशक, निर्माता र नायकहरुको अन्तर्वार्ता लिने अवसर पाइन् । अर्थात् उनको फिल्मीवृतका हस्तीसँग चिनजान भयो ।

उनी थप्छिन्, ‘केही निर्माता र निर्देशकले फिल्ममा डेब्यू गराउँछु समेत भन्नुहुन्थ्यो ।’

उक्त कार्यक्रममा पाएको फ्री टिकटले दिलिप रायमाझी र निरुता सिंह अभिनित फिल्म ‘दर्पण छायाँ’ हेर्न संयोग जुर्यो । जुन फिल्मले ऋचामा नायिका बन्ने सपना पैदा गरिदियो ।

भन्छिन्, ‘फिल्म राम्रो भएर मलाई पनि अभिनय गर्न मन लाग्यो । केही व्यक्तिले फिल्ममा डेब्यू गराउँछु पनि भन्नुभएको थियो । अनि मलाई फिल्मप्रति थप उत्सुकता भयो । अवसर पाएँ भने खेल्छु भन्ने भयो ।’

सिरिजमा अभिनय

ऋचाले फिल्ममा डेब्यू गराउने आश्वासन त पाएकी थिइन् । लामो समय बित्दा पनि उनीसँग फिल्मको प्रस्ताव आएन ।

बरु डान्स सिक्ने क्रममा टेलिसिरियलको अफर आयो । पहिलो सिरियल ‘दुई दिनको जिन्दगानी’मा जोडाउने जस उनी गोविन्द रायलाई दिन्छन् ।

‘म गोविन्द सरको इन्सिच्युटमा डान्स सिक्थेँ । उहाँलाई निर्देशक रमेश बुढाथोकीले सिरियलका लागि नयाँ कलाकार चाहियो भन्नुभएछ,’ उनी थप्छिन्, ‘अनि गोविन्द सरले मलाई उहाँसँग जोडाउनुभयो ।’

पहिलो सिरियलमा उनले एक महिनाजति मात्रै काम गरिन् । त्यसलगत्तै १२ कक्षा पढ्दै गर्दा दोस्रो सिरियल ‘पुष्पाञ्जली’ जोडिइन् । त्यसपछि भने अभिनयमा उनको व्यस्तता बढ्यो । उनी सुनाउँछिन्, ‘मलाई एउटाभन्दा बढी सिरियल गर्न इच्छा थिएन । तर प्रस्ताव आएपछि के–के कुराले म सहमत भएँ ।’

ऋचासँग दुईवटा सिरियलमा एकै पटक काम गरेको पनि अनुभव छ । ती सिरियलहरु हुन्– ‘पुष्पाञ्जली’ र ‘कसलाई भनौं आफ्नो’ । उनी भन्छिन्, ‘एक दिन एउटा र अर्को दिन अर्कै सिरियलको सुटिङमा जान्थेँ ।’

तीन वर्ष सानो पर्दाका काम गर्दा उनले सबैभन्दा बढी समय दिएका सिरियल पनि यिनै हुन् ।

फिल्ममा डेब्यू

एकपछि अर्को सिरियलमा जोडिए पनि ऋचालाई फिचर फिल्ममा डेब्यू गर्नु थियो । डेब्यू गराउँछु भन्ने निर्देशकहरूले अरु नै नायिकलाई लिएर फिल्म बनाए । त्यसबेला उनलाई लागेको थियो, ‘उहाँहरुले बिर्सनुभएछ ।’

साथीहरुलाई पनि उनको इच्छा फिल्म हो भन्ने थाहा थियो । मोडलिङका दौरान चिनेको साथी तनु खड्काकै सिफारिसमा उनले पहिलो फिल्ममा काम गर्ने अवसर पाइन् ।

भन्छिन्, ‘तनुको दाइ बिमल खड्का फिल्मको प्रोडुसर हुनुहुदो रहेछ । उसैले दाइलाई भनिदिएर मैले फिल्म पाएको हो ।’

उक्त फिल्म हो– तिम्रो माया ९९ मेरो माया १०० । जसमा ऋचाले राजेश हमाल, रमेश उप्रेती र विपना थापा सहकार्य गर्न पाइन् । उनी राजेश हमालको जोडीको भूमिका थिइन् ।

तर, यो फिल्मका लागि कागजी सम्झौता गरेकै लगत्तै उनलाई पहिला ‘डेब्यू गराउँछु’ भनेर आश्वास दिने निर्देशकले फोन आयो । ती निर्देशकले फिल्ममा अनुबन्ध हुन प्रस्ताव गरे तर ऋचाले मानिन् ।

भन्छिन्, ‘सम्झौता भएको फिल्ममा ठीकैको भूमिका थियो ।  पछि प्रस्ताव आएको फिल्ममा लिड रोल थियो । छायाङ्कन समय जुध्यो । तर सम्झौताबाट पछि हट्न मलाई मन लागेन । स्वार्थी बन्न मनले मानेन ।’

उक्त फिल्म वि.सं ०५७ मा प्रदर्शनमा आएको थियो । त्यतिबेला उनी २० वर्षकी थिइन् ।

‘ब्ल्याक ब्युटी’को ट्याग

ऋचाको सक्रियरुपमा फिल्ममा लाग्दा हिरोइनहरुको न्युन्तम मापदण्ड सेतो छाला हुनैपर्‍थ्यो । तर, उनी अपवाद थिइन् ।

पुरातनवादी सोचले उनको कालो वर्णलाई राम्रो मान्दैन थियो । उनले आफ्नो परिचय ‘ब्ल्याक ब्युटी’का रुपमा स्थापित गरिन् ।

यो परिचय उनलाई सन् २००७ मा सार्वजनिक भएको एक म्युजिक भिडियोले दिएको हो । त्यो गीतको बोल छ, ‘म त काली सुन्दरी चर्चा मेरो गाउँ भरी’ ।

निर्देशक संगीता श्रेष्ठले सो गीतको प्रस्ताव ल्याउँदा आफू फिल्मको कामले निकै व्यस्त रहेको ऋचा किस्सा सुनाउँछिन् । तर, निर्देशक श्रेष्ठले ‘तिमीलाई नै हरेर गीत बनाएको’ भनेपछि उनी सुन्न बाध्य भइन् ।

उनी थप्छिन्, ‘कालो छाला राम्रो होइन भन्ने पुरातनवादी सोचको विपरीत थियो त्यो गीत । शब्द एकदमै पावरफुल भएर मैले जति व्यस्त भए पनि यो गीतमा अभिनय गर्छु भनेकी थिएँ ।’

सो गीत हिट बन्यो । त्यहीँबाट उनले ‘ब्ल्याक ब्यूटी’को ट्याग पाइन्, जसले उनलाई नायिकका रुपमा स्थापित हुनेसमेत सहयोग पुर्‍यायो ।

फिल्म यात्राको १४ वर्षमा उनले फैसला, फर्ज, गिरफ्तार, फर्ज, छोडिगए पाप लाग्ला जस्ता त्यसबेलाका हिट फिल्ममा अभिनय गरिन् । यो अवधिमा २५ भन्दा बढी फिल्ममा अभिनय गर्न भ्याइन् ।

उनले राजेश हमालको जोडी बनेर फिल्ममा डेब्यू गरिन् । त्यसबेला चल्तीका स्टार निखिल उप्रेती, विराज भट्ट, रमित ढुंगाना, राजबल्लभ कोइराला लगायतसँग सहकार्य गरिन् ।

विवाहपछि अमेरिका

ऋचाको विवाह सन् २००९ को अन्तिममा निर्देशक शंकर घिमिरेसँग भयो । फिल्म ‘विष’को दौरान उनीहरुको भेट भएको हो ।

विषका निर्देशक शंकर नै थिए । ऋचाका अनुसार त्यसबेला उनीहरुको सामान्य चिनजान मात्रै भएको थियो ।

त्यसलगत्तैको फिल्म ‘वीरताको चिनो’मा ऋचाले पुनः शंकरसँगै काम गरिन् । यही फिल्मको सेटमा उनीहरूबीच प्रेम अंकुराएको हो ।

भन्छिन्, ‘उहाँको मप्रतिको प्रेम छ भन्ने मैले पहिला नै महसुस गरेकी थिएँ । दोस्रो फिल्ममा उहाँको ममाथिको व्यवहार नै अभिभावकजस्तो थियो । त्यही कुराले म उहाँप्रति आकर्षित भएँ ।’

विवाहपछिका केही वर्ष पनि ऋचा सक्रियरुपमा फिल्ममा लागिन् । सन् २०११ को अन्त्यतिर उनको फिल्म ‘ब्रेक फेल’ प्रदर्शनमा आयो । ‘ब्रेक फेल’अघि ऋचाको अभिनय रहेको फिल्म ‘तुलसी’ छायाङ्कन भइसकेको थियो  तर प्रदर्शनमा आएको थिएन।

उनी थप्छिन्, ‘पहिला तुलसी छायाङ्कन भएको हो । प्रदर्शनमा नआई शंकरजी र मैले ब्रेकफेलमा काम गर्यौं । दुई फिल्म तयार भएपछि कुन प्रदर्शन गर्ने भन्ने दुविधा भयो । कथा पुरानो हुने भएकाले ब्रेक फेल पहिला प्रदर्शन भयो ।’

ऋचा ब्रेक फेलप्रति आशावादी थिइन् तर चलेन । त्यस फिल्मको शो बाडँफाँटको विषयलाई लिएर उनलाई अझै पनि असन्तुष्टि छ । भन्छिन्, ‘त्यस समय मलाई फिल्म क्षेत्रको फोहोरी राजनीतिले दिक्कै लगाएको थियो ।’

विविध कारणले उनले फिल्मबाट केही समय विश्राम लिने निर्णय गरिन् । त्यही छेक उनले पहिलो सन्तानलाई जन्म दिइन् ।

सन्तान जन्मिएपछि फिल्म ‘तुलसी’ लिएर विभिन्न देशमा पुगिन् । त्यी फिल्म लिएर निर्देशक श्रीमान् र एक सन्तानसहित उनी अमेरिका छिरेकी हुन् ।

अमेरिकामा १० वर्ष

सन् २०१४ मा देखि ऋचा अमेरिका बस्दै आएकी छन् । सो समय उनी फिल्मबाट टाढा रहिन् ।

सन् २०१४ देखि ०१८ को समय उनले अमेरिकामै थप दुई सन्तालाई जन्म दिइन् । पारिवारिक र निजी समयकै कारण समय बितेको पत्तै नभएको उनी बताउँछिन् ।

भन्छिन्, ‘तीन बच्चा हुर्काउँदा यसरी समय बित्यो कि मैले फिल्मबारे सोच्नसमेत भ्याइनँ । यो बेला नेपालमा कुन फिल्म बने, को हिरो र हिरोइन आए भन्नेसमेत मलाई थाहा भएन ।’

सन् २०१८ बाट उनी अमेरिकामै काम गर्न थालिन् । उनले त्यहाँ पडकास्ट चलाउन थालिन्, जुन एप्पल पडकास्टबाट सार्वजनिक हुन्थ्यो ।

भन्छिन्, ‘मेरो पडकास्ट बाहिरबाट अमेरिका आएका महिलाको संघर्ष र सफलतामा केन्द्रित थियो ।’

पडकास्ट गर्दा उनलाई भिडियोमा देखिनुपर्छ भन्ने प्रतिक्रिया प्रशस्तै आउन थाले । उनी भन्छिन्, ‘म बच्चा भर्खरै जन्मिएकाले मोटी थिएँ । भिडियोमा देखिन तयार भएकै थिइनँ ।’

अन्ततः उनलाई सिरिज बनाएर अभिनयमा फर्कने सोच आयो । एक लेखकलाई स्क्रिप्ट लेख्न पनि लगाइन् । तर, तयार स्क्रिप्टमा सिरिज बनाउँदा फिल्ममा जत्तिकै लगानी पर्ने देखियो । त्यसपछि उनलाई श्रीमानले भने, ‘बरु फिल्म नै बनाउँदा हुन्छ । किन सिरिज बनाउने ? आखिर लगानी उही हो ।’

अनि बन्यो ‘तेल भिसा’

सिरिजको स्क्रिप्ट थन्काएर शंकर फिल्ममा बनाउन कस्सिए । तेल भिसाको कथा विकास भयो ।

उक्त फिल्ममा ऋचा प्रमुखमध्ये एक भूमिकामा देखिँदैछिन् । अहिले उनको कमब्याक फिल्मका रुपमा ‘तेल भिसा’लाई लिइएको छ ।

मंसिर ७ गतेलाई फिल्मको प्रदर्शन मिति तोकिएको छ । शंकरको निर्देशन रहने यस फिल्ममा ऋचासहित विपीन कार्की, वर्षा राउत लगायतको अभिनय छ । फिल्मको ७० प्रतिशतभन्दा बढी छायाङ्कन अमेरिकामै भएको बताइएको छ ।

अहिले ऋचा र शंकर फिल्म प्रदर्शनका लागि नेपालमा छन् । ऋचा फिल्मको प्रचारमा व्यस्त छिन् ।

प्रकाशित मिति : ९ कार्तिक २०८१, शुक्रबार  ३ : ४० बजे

३१ अंकले घटेर २६८० विन्दुमा झर्‍यो नेप्से, कारोबार कति ?

काठमाडौं– बिहीबार नेपाल स्टक एक्सचेन्ज (नेप्से) ३१.३१ अंकले घटेको छ । नेप्से

भारतीय सेनाध्यक्ष द्विवेदीलाई मानार्थ प्रधानसेनापतिको दर्ज्यानी

काठमाडौं– राष्ट्रपति रामचन्द्र पौडेलले भारतीय स्थल सेनाध्यक्ष उपेन्द्र द्विवेदीलाई आज

कृषि विकासका रणनीति परिमार्जन गर्नुपर्छ : मन्त्री अधिकारी

काठमाडौं– कृषि  तथा पशुपन्छी विकासमन्त्री रामनाथ अधिकारीले कृषि विकास रणनीतिलाई

पूर्वाञ्चल विश्वविद्यालयको दुई दिने अन्तर्राष्ट्रिय सम्मेलन हुँदै

विराटनगर– पूर्वाञ्चल विश्वविद्यालयले यही मङ्सिर २१ र २२ गते बालविकाससम्बन्धी

सिस्‍नेरी बाढीमा ज्यान गुमाएका ६ किशोर फुटबलरका परिवारले घेरे एन्फा (तस्बिरहरू)

काठमाडौं- मकवानपुरको इन्द्रसरोबर गाउँपालिका–३, सिस्नेरीस्थित वत्सलादेवी माध्यमिक विद्यालयका बाल फुटबल