Live on
Your Voice, Your Power
धतुरे धुन्धुकारीहरूले धर्मको धज्जी उडाएर व्याख्या गर्दा कन्पारो रन्किनु इत्यादि अस्वाभाविक क्रिया हुन जाँदा धर्मको
चर्चा सुरु गरौँ भारतीय सञ्चारमाध्यम (इन्डियन मिडिया) बाट । सञ्चार मध्येका ‘चार’ मा आचार पहिलो
हामी जहिल्यै पनि कपटपूर्ण (कन्स्पिरेसी) शिक्षाको सिकार भइरहेका छौँ । आध्यत्मिक अभ्यासमा पञ्चकपट भनेर अस्मिता,
उहिलेका कुरा खुइलिए । कथा भन्दैमा कहाँ कथा हुन्छ र आजकाल ! कथामा राजारानी चाहिन्छ,
केही केही कुरा त लेखाडीलाई पनि आउँदो रहेनछ भन्ने जस्तो पारिदिऊँ न त भनेर यो
ओहो, दाइ ! तपाईं त खतरा लेखक पो हुनुहुँदो रहेछ त ! क्या गजब लेख
लटरम्म अम्बक पाकेका छन्, खाने मान्छे कोही छैन, यो एउटा विडम्बना ! मगजभरि ज्ञान लबालब
एउटा अलग्गै प्रसङ्गमा पढ्दै लैजाँदा अस्ति एउटा घतलाग्दो कुरो भेटियो– हामी सबै कोही अरू नै
स्वभावको अभावमा र अभावको स्वभावमा मानिसले विचित्रको व्यवहार देखाउँछ । यो भनाइ अरू कसैले पहिल्यै
खप्तड बाबा धर्म विज्ञानमा कवि–लेखकको धर्म बताउनुहुन्छ– विश्वको समस्त हलाहल (विष) पिएर पनि जो आफ्नो
होइन मामा ! तिमी यसो पत्रपत्रिका नपढी लेख्छौ क्या हो ? फोनमा भान्जा निक्कै राँक्किए
बट्र्रन्ड रसेलका अनुसार संसारको समस्या भनेकै मुर्ख र अतिवादीहरू निर्धक्क हुनु अनि ज्ञानीहरू चाहिँ शंकै
कोरोना भाइरसका कारणले अहिले मानव संसार आक्रान्त छ । त्रसित छ । शायद दोस्रो विश्वयुद्ध