‘मिस युनिभर्स नेपाल २०२०’ की विजेता अन्सिका शर्माले ‘मिस युनिभर्स २०२१’ मा नेपालको प्रतिनिधित्व गर्दैछिन् ।

झापाकी अन्सिकाले शिक्षाबाट बञ्चित बालबालिकाका लागि ‘अन्सिका एजुकेशन वेलफेयर फाउण्डेसन’ पनि शुरू गरेकी छन् । ‘मिस युनिभर्स २०२१’ को तयारी र फाउन्डेसनका बारेमा खबरहबले अन्सिकासँग कुराकानी गरेको छ ।

मिस युनिभर्स २०२१ मा जाँदै हुनुहुन्छ । कस्तो लागेको छ ?

नयाँ यात्राका लागि निकै उत्साहित छु । यही मे १६ मा ‘मिस युनिभर्स २०२१’ हुँदैछ । म १० दिनपछि जाँदैछु । मेरो उत्साह बढेको छ ।

तपाईं नेपालको प्रतिनिधित्व गर्ने एक प्रतिस्पर्धी हुनुहुन्छ । आफ्नो देशको प्रतिनिधित्व कसरी गर्दै हुनुहुन्छ ?

मेरा लागि, मिस युनिभर्स नेपालको समूहका लागि र सबै नेपालीका लागि यो गर्वको क्षण हो । मैले १३-१४ वर्षको उमेरमै एक दिन नेपालको ‘मिस युनिभर्स’ मा प्रतिनिधित्व गर्छु भन्ने सोचेकी थिएँ । बल्ल २०२१ मा आएर कार्यान्वयन हुँदैछ । खुशी लागेको छ । निकै गर्व महसुस गरिरहेकी छु ।

तपाईंका परिवार र साथीहरू कत्तिको सहयोगी छन् ?

उहाँहरूको सपोर्टले नै म सबै कुरा व्यवस्थापन गर्न सकिरहेको छु । मिस युनिभर्स जस्तो लार्ज स्केलमा हुन लागेको सौन्दर्य प्रतियोगितामा नेपालको प्रतिनिधित्व गरेर जाँदा अवश्य नै सपोर्ट चाहिन्छ । म भाग्यमानी छु । मेरो परिवार सानैदेखि सपोर्टिभ हुनुहुन्छ । मेरो साथीहरू, आफन्तहरूले पनि भोट गरिरहनुभएको छ ।

अहिले ‘मिस युनिभर्स नेपाल’ को टिम नै छ । उहाँहरूले मेरो जित्ने चाहना नघटोस् भनेर दैनिक मोटिभेसन गरिरहनुभएको छ । हाम्रो परिवार, आफन्त, टिम सबै सहयोगी छन् । राम्रो शुभकामना, सन्देश फेसबुक र इन्स्टाग्राममा आइरहेको छ ।

भिडियो हेर्नुहोस्

जुनसुकै प्रतियोगितामा पनि आफ्नो देशको प्रतिनिधित्व गर्दै बाहिर जानु सबैका लागि छुट्टै खालको गर्वको क्षण हुन्छ । ‘मिस युनिभर्स २०२१’ मा तपाईं जाँदै हुुनुहन्छ । तयारी कस्तो हुँदैछ ?

डिसेम्बर २०२० मा मैले ‘मिस नेपाल युनिभर्स २०२०’ को उपाधि जितेकी थिएँ । त्यसको भोलिपल्ट नै तयारी शुरू भइसकेको थियो । झण्डै चार महिना मसँगै मेरो टिमले तयारी गरेको थियो । ‘मिस युनिभर्स’ लाई चाहिने आफ्नो उपस्थिति, कम्युनिकेसन स्किल र एडभोकेसीजस्ता कुरा सिकेँ ।

अहिले फाइनल प्रिपेरेसनको स्टेजमा छु । प्राक्टिस भइरहेको छ, सेटिङ भइरहेको छ । फाइनल कन्टेन्टहरू सबै कुरा अकुमुलेट गर्दैछौँ ।

नेपालमा पहिरनलाई लिएर बढी आकर्षण र जजमेन्टमा धेरै राम्रो कमेन्टहरू आइरहेको हुन्छ । यसपालि ‘मिस युनिभर्स २०२१’ मा के योजना छ ?

मलाई लाग्छ, ‘मिस युनिभर्स’ को एउटा एक्साइटिङ पार्ट चाहिँ नेसनल कस्ट्युम, इभिनिङ गाउन हो । त्यही कारण हाम्रो टिमले नेपालको एकदमै राम्रा डिजाइनरहरू सेलेक्ट गरेर काम गरिरहेको छ । यसको डिटेल्स शेयर गर्न मिल्दैन, बिकज इट इज मस्ट एन्टिसिपेटेड इन मिस युनिभर्स । अहिले नै रिभिल गर्यो भने पछि एक्साइटमेन्ट हुँदैन ।

तपाईंले डिजाइनरको कुरा गर्नुभयो । को हुनुहुन्छ यसको मेन डिजाइनर ?

म अहिले भन्न सक्दिनँ । उहाँहरू नेपालका उदाउँदा डिजाइनरहरू हुनुहुन्छ । हाम्रो नेसनल कस्ट्युम र इभिनिङ गाउनमा पनि उहाँहरूले हार्डवर्क गरिरहनुभएको छ । प्रोडक्ट पनि त्यही अनुसारले आएको छ । म एकदमै खुशी छु ।

भोटिङ शुरू भइसकेको छ । नेसनल र इन्टरनेशनल फ्यानहरूले कसरी सपोर्ट गरिरहनुभएको छ तपाईंलाई ?

भोटिङ शुरू भएको छ । यसपटक ‘मिस युनिभर्स’ मा टप २० मा पुग्न भोटिङमार्फत एकजना डेडिकेटले सिधै प्रवेश पाउन आँटेका छन् । मलाई लाग्छ नेपालीहरू भोट गर्नमा पछि पर्दैनन् । त्यही भएर मेरो एक्सपेक्टेसन एकदमै हाई छ ।

भोटका लागि हामीले मिस युनिभर्स एपथ्रुबाट एउटा फ्री भोट गर्न सक्छौँ । त्यसपछि पनि हजुरहरूले मलाई माया र सपोर्ट गरिदिनुभयो भने एडिसनल पर्चेज गरेर भए पनि मिस युनिभर्सको एपमा एप्पल पे र गुगल पेद्वारा भोट गर्न सक्नुहुन्छ ।

नेपालमा चाहिँ अलिकति सजिलो छ । हाम्रो खल्ती एपले सपोर्ट गरिरहनुभएको छ । खल्ती एपमा गएर नेपाललाई भोट गर्न मिल्छ ।

‘अन्सिका एजुकेसन वेलफेयर फाउन्डेसन’ को बारेमा जान्न मन लाग्यो । फाउन्डेसन स्थापना भएको धेरै भएको छैन, फाउन्डेसन स्थापनाको सोच कसरी आयो ?

‘अन्सिका एजुकेसन वेलफेयर फाउन्डेसन’ मेरो मुटुसँग नजिक छ । मेरो बेबी नै भनौँ । सानैदेखि मेरो बुबा बालबालिकालाई शिक्षामा पहुँच बढाउन र उनीहरूलाई प्रोत्साहन गराउन फिल्ड भिजिट गर्नुहुन्थ्यो । घर फर्किंदा दुर्गम क्षेत्रका बच्चाहरूको कथा लिएर आउनुहुन्थ्यो । कोही विद्यार्थी पढ्न जान नसक्ने, कोहीले ड्रप आउट गर्नुपर्ने अवस्था, आर्थिक असन्तुलन र विद्यालयसम्म पहुँचको अभावको कुरा गर्नुहुन्थ्यो । ती कुराहरू मैले सानैदेखि सुन्दै आएकी थिएँ ।

कुनै दिन शिक्षा क्षेत्रमै र त्यो पनि शिक्षा क्षेत्रबाट बञ्चित बालबालिकाहरूका लागि काम गर्छु भन्ने मेरो चाहना थियो । त्यो चाहना चाहिँ सन् २०१८ मा पूरा गर्न सकेँ । तीन वर्षअघि मैले अस्ट्रेलिया युनिभर्सिटीबाट ग्राजुएट गरेकी थिएँ ।

ग्राजुएसनसँगै म आत्मनिर्भर बनेँ । अब केही गर्न सक्छु भन्ने भयो । त्यसपछि एउटा टिम बनाएँ । अनि २०१८ मा हामीले जुम्लाको खलङ्गा गाउँपालिकामा शिक्षाबाट बञ्चित १० जना बालबालिकालाई आर्थिक प्रायोजन गरेका छौँ ।

सन् २०२० मा ‘मिस युनिभर्स नेपाल’ जितिसकेपछि मसँग एउटा १० लाखको रिसोर्सेस आयो । यो पैसा सदुपयोग गर्न सन् २०२१ को फेब्रुअरीमा आफ्नो फाउन्डेसन स्थापना गरेँ । त्यसपछि म मेरो गृहजिल्ला झापा गएँ । सानैदेखि मैले त्यहाँका कथाहरू पनि सुन्दै आएँ । अनि अलिकति कनेक्टेड फिल हुन्छ ।

म आफैँ झापा गएर विद्यार्थीहरू छनोट गरेँ । सबैको घरमा पुगेँ । म केमा सहयोग गर्न सक्छु भनेर बुझेँ । उनीहरूको चाहना बुझेँ । अहिले मैले त्यहाँका १४ बालबालिकालाई सहयोग गरिरहेकी छु । मेरो फाउन्डेसनले झापा र जुम्लाका २४ विद्यार्थीलाई सहयोग गरेको छ ।

यो काम गर्दा तपाईंले धेरै च्यालेन्जहरू फेस गर्नुभयो होला, कसरी सामना गर्नुभयो ?

मेरो लागि त बिगेस्ट च्यालेन्ज टु फेस द रियालिटी थियो । सानैदेखि एकदमै प्रिभेलेज ब्याकग्राउन्डमा हुर्किएकी केटी हुँ । सुन्न चाहिँ सुनेको तर देखेको चाहिँ त्यस्तो मजाले थिएन । टीभीमा कथाको रूपमा मात्र सुनेकी थिएँ । त्यहाँ गएर प्रत्यक्षरूपमा देख्दा मन नै चिसो हुने, अरू के गर्न सकिन्छ भन्ने मात्र दिमागमा आउथ्यो ।

मैले मेरो साइडबाट चाहिँ के गर्न सक्छु, यतिले त पुग्दैन भन्ने मात्र हुने । यो चाहिँ मेरा लागि एकदमै ठूलो च्यालेन्ज थियो । त्यहाँका बच्चाले देखेको सानो संसारमै उनीहरू रमाइरहेका छन् तर उनीहरू खुशी नै छन् । त्यो कुराले चाहिँ अलिकति ढुक्क बनायो ।

तपाईंको सपना थियो कि इमोसनले तपाईंलाई फाउन्डेसन शुरू गर्न प्रेरित गर्‍यो ?

मलाई लाग्छ, एउटा सपना पूरा गर्न इमोसनले नै काम गर्छ । इमोसन कहाँबाट आयो भने अघि भनेअनुसार मेरो बुबाले शेयर गरेका कथा र सानैदेखि मैले हेल्प गर्नुपर्छ भन्ने कुरा फिल गर्दै आएँ ।

आजभोलि यो करेन्ट मिडिया अटेन्सनले गर्दा पनि धेरै खालको बेरियर र लिमिटेसनहरू सुनिरहेका हुन्छौँ । तपाईंले कुनै कस्तो खालको च्यालेन्जेज वा लिमिटेसन्स अनुभव गर्नुभयो, खास गरी मिस युनिभर्स नेपालमा ?

फर्चुनेटली भन्छु म, मैले चाहिँ देखेको छैन । सुन्नमा चाहिँ आएको छ । त्यस्तो अनुभव गरेको छैन । आलोचना र चुनौतीलाई म कसरी लिन्छु भन्ने कुरामा पनि भर पर्छ । सानो सानो कुराले असर नगरेर पनि शायद लिमिटेसन्स अनुभव गर्न नसकेको होला ।

‘मिस युनिभर्स’ भन्दा अघि कुनै पिजेन्टमा पनि जानुभएको थियो कि ?

नेशनल लेभलमा चाहिँ ‘मिस युनिभर्स नेपाल’ नै हो । अस्ट्रेलियामा हुँदा ‘मिस नेपाल ओसियाना’ भन्ने लोकल पेजेन्टमा प्रतिस्पर्धी थिएँ । त्यहाँ म फस्ट रनर अप बनेँ ।

त्यसले केही सहयोग गर्‍यो ?

निश्चय नै, त्यसले सहयोग गर्‍यो । त्यो चाहिँ पहिलो अनुभव थियो । ब्युटी पेजेन्टमा जाँदा कस्तो हुन्छ, म कस्तो फिल गर्छु, मेरो विकनेसने र स्ट्रेन्थ के हो भनेर जान्ने अवसर पाएँ ।

त्यो सबै कुरा बुझेर ‘मिस युनिभर्स नेपाल’ का लागि नेपाल आएँ । ‘मिस युनिभर्स नेपाल’ मा पनि आफ्ना धेरै कुराहरू थाहा पाएँ । यही कुरा ‘मिस युनिभर्स’ मा लिएर जान्छु ।

सौन्दर्य प्रतियोगिताको कुरा गर्दा सीमाको कुरा पनि आउँछ । विशेषत महिलाका लागि यी कुरा सुनिन्छन् । त्यो के रहेछ ?

म चाहिँ व्यक्तिगत कुरामा बाँच्न चाहन्छु । हामीलाई जे गर्न मन लाग्छ, त्यो गर्नुपर्छ भन्ने कुरा प्रमोट गर्छु । सबैको माइन्ड कन्ट्रोल गर्न सकिँदैन । आफूले कसरी लिने, त्यसमा चाहिँ एकदमै भरपर्छ । आफू स्ट्रङ हेडेड हुनुपर्छ जस्तो लाग्छ ।

जसले लिमिटेसनहरू राखिदिनुहुन्छ, नेगेटिभ कुराहरू भनिदिनुहुन्छ वहाँहरूलाई चाहिँ के भन्न चाहन्छु भने आएर आफैँ इक्सिपरियरन्स गरेपछि मात्रै कुराहरू राखिदिनुहोस्, लिमिटेसनहरू राखिदिनुहोस् ।

पेजेन्टहरूले ब्युटीलाई मात्र प्राथमिकता दिन्छ भन्छन् नि ?

यो सत्य हो । ब्युटी भनेको बाहिरी सुन्दरता मात्र होइन । ब्युटी भनेको ‘हाउ इज एज यु पर्सन’, तपाईंको पर्पोज के छ लाइफमा, तपाईंको स्टोरी कस्तो छ, इक्सपिरियन्स कस्तो छ, त्यो स्टोरी र इक्सपिरियन्सलाई लिएर तपाईंले स्टेजमा कस्तो मेसेज दिनुहुन्छ ।

आइ थिंक ब्युटी पिजेन्ट इज लिडरसिप प्लाटफर्म, इम्पावरिङ प्लाटफर्म, फर मी एन्ड अदर इन्डिभिजुअल एज वेल । मेरो ब्युटीको परिभाषा चाहिँ त्यो हो ।

मिस युनिभर्समा पहिलोपटक अडिसन दिन जाँदा, त्यति धेरै प्रतियोगीमा आफू छनोट हुँदा र फिनालेसम्म जाँदाको कुरा थोरै सुनाइदिनुहोस् न !

कोभिड महामारीका कारण भर्चुअल भएको थियो । म त्यतिबेला अस्ट्रेलियाको सिड्नीमै फूल टाइम काम गरिरहेकी थिएँ । एप्लिकेसन खुल्यो । म त एकदमै एक्साइटेड थिएँ, फस्ट टाइम भएको हो नि त ‘मिस युनिभर्स नेपाल’ ! जितियो भने त ‘मिस युनिभर्स’ नै जाने हो भनेर यता आएँ ।

डिफरेन्ट टास्क, च्यालेन्जेहरू दिनुभएको थियो । सबैको भिडियो बनाउँदा सबैको च्यालेञ्जेजहरू गर्दा एकदमै एक्साइटमेन्ट थियो ममा । ९७ कन्टेस्टेन्ट छनोट हुनुभयो । त्यसपछि टप ५० भयो । टप ५० मा पुग्दा चाहिँ म अलिकति इमोसनल भएँ ।

अहिलेसम्म मेरो विचारमा नेपालको ब्युटी पेजेटमा यस्तो बलियो प्रतिस्पर्धा देखेकी थिइनँ । ती प्रतिस्पर्धीहरूमध्ये म पनि पर्दा एकदमै प्राउड फिल गरेँ ।

काठमाडौँमै आएर फिजिकल इभेन्टको लागि तयारी गर्नुपर्ने थियो । हामी १८ जना सक्षम महिलाचाहिँ मेरियट होटलमा १० दिनको क्लोज क्याम्पमा बस्यौँ । ट्रेनिङ, कोरियोग्राफी, बन्डिङ भयो । त्यो सबै गरेर फाइनल लाइटमा जित्न सफल भएँ ।

सिड्नीमा तपाईंको राम्रो जब थियो, त्यहाँ सेटल गर्न सक्नुहुन्थ्यो । कोरोना महामारीमा आउनुभयो । फेरि फर्केर जानुपर्छ भन्ने लागेको छैन ?

त्यो चाहिँ अनेस्ट भएको थियो । मलाई लाग्छ, यो मेरो ठूलो निर्णय हो । महामारीमा यात्रा गरेँ । त्यो बेला अस्ट्रेलियामा त्यति धेरै संक्रमण थिएन । नेपाल चाहिँ रेडजोन नै भइसकेको थियो । भाइरसको रेडजोनमा आउनलाई एन्सस भएको थिएँ । त्यतिखेर नजाऊँ कि भन्ने सोच आएको थियो । जागिर छोड्ने त मैले सोचिसकेकी थिएँ । त्यो च्यालेन्ज मैले पार गरिसकेकी थिएँ ।

आउनुभन्दा ठ्याक्कै दुई तीनदिन अघि चाहिँ नजाऊँ कि भन्ने सोच आएको थियो । साथीहरूले महामारीलाई वास्ता नगरी आफ्नो उद्देश्य पूरा गर्न नेपाल आउनुपर्छ भन्ने हौसला र प्रेरणा दिएपछि म आएँ ।