मनको कुरा

हरेक रात पूर्णिमाको रात हुने भए ! औँसीको रातमा एक्लिन्थ्यो तारा किन ?

रमाउने बहानामा मुस्कुराउने मुहार । बिछोडको पीडाले छट्पटिन्थ्यो किन ?

तिम्रो हाँसोमा हजारौँ होलान् साथ दिने । तर, मन रुँदा आखिर मै हुँला तिम्रो पीडा लिने ।

भन्न त भन्यौ चाहिँदैन म तिम्रो जिन्दगीमा अब । तिमीलाई पर्खनेछु यो दुनियाँले एक्लाउने छ जब !

वीरेन्द्रनगर नगरपालिका–१, सुर्खेत