काठमाडौं– राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टी (रास्वपा) का निलम्वित सांसद डा. ढाकाकुमार श्रेष्ठ एकपछि अर्को विवादका पर्याय भएका छन् । २०७९ सालमा रास्वपाबाट प्रतिनिधिसभामा समानुपातिक सांसद बनेका ढाकाले उक्त पद पनि बीचमै गुमाउनुपर्‍यो । सा‌ंसदबाट पदच्युत भएका श्रेष्ठ अहिले प्रहरीको फन्दामा परेका छन् । राजनीतिको अपराधीकरण र अपराधको राजनीतिकरणका एक नमूना पात्र बन्न पुगेका छन् उनी ।

आफ्ना विवादित भनाइका कारण चर्चामा आइरहने मेडिकल व्यवसायी दुर्गा प्रसाईंसँग घुस डिल गरेको प्रकरणमा श्रेष्ठले सांसद पद मात्रै गुमाएनन्, राजनीतिबाटै करिब करिब हात धुनुपरेको छ ।

अब उनै ढाकाकुमार अर्को विवादमा फसेका छन् । कास्कीमा उनी पोखरास्थित आफ्नै औषधि पसलबाट प्रतिबन्धित लागुपदार्थ बेचेको अभियोगमा बिहीबार पक्राउ परे । उनीमाथि थप अनुसन्धानका लागि कास्की प्रहरीले जिल्ला अदालतबाट शुक्रबार तीन दिनका लागि म्याद लिएको छ ।

बिहीबार पोखरास्थित दिया फार्मेसीबाट पक्राउ परेका श्रेष्ठविरुद्ध अदालतबाट तीन दिन म्याद थप भएको जिल्ला प्रहरी कार्यालय कास्कीका प्रहरी उपरीक्षक मोहन थापाले खबरहबलाई जानकारी दिए ।

प्रसाईंसँगको घुसकाण्डपछि राजनीतिबाट गुमनाम जस्तै बनेका श्रेष्ठले पोखरा महानगरपालिका–९ पृथ्वीचोकमा दिया फार्मेसी तथा क्लिनिक सञ्चालन गर्दै आएका छन् । फार्मेसीबाट प्रतिबन्धित लागूऔषध बिक्री भएको पुष्टि भएपछि उनलाई पक्राउ गरिएको प्रहरीले जनाएको छ ।

पोखराका एकजना युवक प्रकाश थापामगर केही दिनअघि लागुऔषधसहित पक्राउ परेका थिए । थापामाथि अनुसन्धानका क्रममा डा. श्रेष्ठको फार्मेसीबाट लागूऔषध किनेको बयान दिएका थिए।

उनको बयानबाट श्रेष्ठको फार्मेसीबाट लागुऔषध बिक्री हुने गरेको पत्ता लागेको प्रहरीले जनाएको छ । प्रहरीले गत साउन ३ गते पोखरा–२ बसपार्कबाट ४२ वर्षीय थापामगरलाई लागूऔषध ‘त्रुपेन’ ९७ चक्कीसहित पक्राउ गरेको थियो ।

रानामगरले अनुसन्धानका क्रममा लागूऔषध ढाकाले सञ्चालक रहेको दिया फार्मेसीबाट किनेको बताएपछि जिल्ला अदालतबाट अनुमति लिएर ढाकालाई पक्राउ गरिएको प्रहरी उपरीक्षक मोहन थापाले बताए ।

दुर्गा प्रसाईंसँग ‘घुस’ मागेको अडियो बाहिरिएपछि श्रेष्ठलाई दलको साधारण सदस्यसमेत नरहने गरी  रास्वपाले कारबाही गरेको थियो । ०७९ चैत २९ मा बसेको रास्वपा केन्द्रीय समिति बैठकले समानुपातिक सांसद श्रेष्ठलाई साधारण सदस्यसमेत नरहने गरी कारबाही गरेको थियो ।

सरकार विस्तार तयारी भइरहँदा श्रेष्ठले आफू मन्त्री बन्न लागेको र त्यसका लागि ‘पार्टीलाई दुई करोड बुझाउनुपर्ने’ भन्दै व्यवसायी प्रसाईंसँग आर्थिक सहयोग मागेको अडियो ०७९ चैत २६ गते बाहिरिएको थियो ।

अडियो सार्वजनिक भएपछि रास्वपाले श्रेष्ठलाई निलम्बन गरेर अनुशासन समितिमार्फत छानबिन गरेको थियो । पार्टीको साधारण सदस्यसमेत नरहने गरी कारबाही भएको अवस्थामा संघीय सांसद पद खारेज हुने कानुनी व्यवस्था छ ।

तर, श्रेष्ठले मन्त्री बन्न दुई करोड घूस मागेको भनेर सार्वजनिक अडियो आफ्नो नभएको दाबी गरेका थिए । उनले विज्ञप्ति निकालेर अडियोमा सुनिने आवाज आफ्नो नभएको दाबी गरेका थिए । श्रेष्ठले उपचुनावको पूर्वसन्ध्यामा अडियो बाहिर ल्याउनु आफू र पार्टीविरुद्धको प्रोपोगान्डा भएको जिकिर गरेका थिए ।

नेकपा माओवादी केन्द्रका अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ नेतृत्वको तत्कालीन सरकारमा रास्वपा सहभागी हुनुभन्दा अघि ०७९ माघ १ गते श्रेष्ठले सांसदको हैसियतमा र मेडिकल व्यवसायी प्रसाईंसँग ‘ह्वाट्स एप’ मा संवाद गरेका थिए ।

यस्तो थियो संवाद :

प्रसाईं : नमस्ते के छ नि हालबखर ?

श्रेष्ठ : ठीक छ नि सर, भर्खर–भर्खर उठेको ।

प्रसाई: अनि, राति मैले पनि फोन अफ गरेँ । सुत्ने टाइम भयो, चार्जमा राखेर सुतेँ । अनि नि, खास चंै कुरा के हो ? मलाई अलिकति भन्नु त डाक्सा’व ?

श्रेष्ठ : स्वास्थ्य हामीले पाउने भयौँ । पार्टीलाई अलिक सहयोग गर भनेर आन्तरिक कोर टिम छ, दुई–तीन जनाको । दुई–साढे दुई जति चाहियो भनिरहेका थिए मलाई हिजो । मेरो पक्का चाहिँ पक्का भयो । आज मैले फिक्स गर्नुछ क्या सर । अनि आर्थिक रुपमा म त्यस्तो साह्रै छैन । मन्त्री बन्नु पर्‍ यो । अनि धोइपखाली गरी यो स्वास्थ्य क्षेत्र पूरा सुधार पनि गर्नुछ । धेरै गर्छु भनेर सोचेको छु ।

प्रसाईं : हजुर ।

श्रेष्ठ : त्यसमा हजुरको सहयोग, सपोर्ट चाहियो भन्ने हो ।

प्रसाईं : मैले एउटा कुरा बुझ्न खोजेको, राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टीमा डाक्टर भनेको तोसिमा कार्कीमात्रै छिन् भन्ने ठान्या थिएँ त ।

श्रेष्ठ : तीनजना छौँ ।

प्रसाईं : को–को हुनुहुन्छ ?

श्रेष्ठ : म भएँ, तोसिामा भयो, अनि चन्दा कार्की ।

प्रसाईं : ए साँच्चै, चन्दा म्याम पनि हुनुहुन्छ त ।

श्रेष्ठ : चन्दालाई तपाईंले पनि चिन्नुहुन्छ होला ।

प्रसाईं : हजुरको घर कहाँ हो डाक्सा’व ?

श्रेष्ठ : मेरो पोखरा हो, सर ।

प्रसाईं : अनि एमबीबीएस कहाँ गरेको तपाईंले ?

श्रेष्ठ : चाइनामा ।

प्रसाईं : अनि एमडी ?

श्रेष्ठ : अहिले मैले एमडी गर्‍ या छैन, एमएस मात्रै हो ।

प्रसाईं : एमएस चाहिँ ?

श्रेष्ठ : पछि पढ्ने भन्दाभन्दै पोलिटिक्सतिर आएँ ।

प्रसाईं : हेर्नुस् है, धेरै ठूलो समस्या छ, स्वास्थ्यमा । देशमा भएका नर्सिङ कलेज सबै बन्द गराए । आज नर्स पढ्न पाउँदैनन् । मैले त जहिले भन्या छु नि, दुबईका डान्सबारमा हाम्रा चेलीबेटीले डान्स गर्नुभन्दा नर्स पढाऔँ ।

श्रेष्ठ : हो नि त, हो नि त ।

प्रसाईं : डाक्टर उत्पादन गरौँ । बरु सहयोगमा एउटा मेडिकल कलेज खोलौँ । इन्डियाबाट विद्यार्थी ल्याऔँ, तीन सय–चार सय ।

श्रेष्ठ : धेरै राम्रो ।

प्रसाईं : हस्पिटल फ्री गरौँ । कति राम्रो कुरा गरेको मैले ।

श्रेष्ठ : हो नि ।

प्रसाईं : डाक्सा’वको नाम ढकबहादुर के हो ?

श्रेष्ठ : ढाकाकुमार श्रेष्ठ ।

प्रसाईं : अच्छा, मैले त्यो कुरा बुझेँ । तपाईंसँग एउटा कुरा गर्न खोजेको । अहिले त ह्वाट्स एपमा छौँ, मतलब भएन । मुकुलहरूले त नलिने भन्थे नि स्वास्थ्य र शिक्षा ।

श्रेष्ठ : मुकुलजीलाई त थाहा छैन सर । यो कुरा आन्तरिक हो । मुकुल पनि त्यो कोर टिममा हुनुहुन्न के । पार्टीको कुराका गर्दा दुई–तीन जना छुट्टै हुनुहुन्छ के । पार्टीलाई धेरै सहयोग गर्ने, सुरुवातदेखि नै सहयोग गर्ने रविलाई । त्यो टिमबाट मलाई कुरा आएको हो । आज मैले फिक्स गर्नुपर्छ पैसा, उधारो हुन्न भन्छन् फेरि ।

प्रसाईं : क्यास पैसा त आजको भोलि हुँदैन । अढाई करोड रुपैयाँको कुरा आयो ।

श्रेष्ठ : अँ, दुई–साढे दुई भन्या छन् । अहिले एक दिए पनि मान्छन् होला । पछि चेक दिए पनि मान्छन् ।

दुई–तीन दिनपछि ।

प्रसाईं : आज बन्द छ नि । फेरि नौ लाख ९९ हजारभन्दामाथिको चेक साटिँदैन । एउटा टाइम राखेर गरिदियो भने म दिन्छु, म सहयोग गर्छु । तपाईंले भनिहाल्नु भयो, भोलि मेरो पनि काम गर्नुपर्छ ।

श्रेष्ठ : त्यो त मैले गर्छु । यो दिक्क लाग्छ कि डा. गोविन्द केसी देखेर । कहिले मर्छ जस्तो लाग्छ मलाई त । एमडी पढ्न नपाएको पनि तिनले गर्दा हो ।

प्रसाईं : एमडी पढ्न मैले छोरीलाई जापान पठाउनुपर्‍ यो । टोकियो युनिभर्सिटी । तीन करोड तिरेँ एमडी गर्नलाई । यहाँ आफ्नोमा रेडिओलोजी पढाउन पाइनँ मैले ।

श्रेष्ठ : त्यही त, यो सबै बेथिति छ ।

प्रसाईं : मेरो हेर्नुस् न, म कति मरेको छु । मेरो मेडिकल कलेज हेर्नुस् न । सबै भौतिक पूर्वाधार पुगेको, काठमाडौं उपत्यकाबाहिर मेची अञ्चलमा ३२ लाख पपुलेशन छ । म त डुबेको छु । म त मर्न मात्रै बाँकी छ ।

श्रेष्ठ : त्यही त, यस्ता कुरा हटाउनुपर्छ सर । तपाईको यो पनि समस्या समाधान गर्नुपर्छ ।

प्रसाईं : अनि शिक्षा चाहिँ कसले लिने भयो सर ?

श्रेष्ठ : शिक्षा हामीलाई परेन जस्तो छ ।

प्रसाईं : शिक्षा, उता हजुरबुवाले राखे होलान् ।

श्रेष्ठ : सायद राख्नुभयो होला, शिक्षा ।

प्रसाईं : किनभने यसपाली मलाई एफिलेशन पनि दिनुपर्नेछ, हजुरबुवाले । सबै कुरा सकिएको छ । काठमाडौं युनिभर्सिटीले एफिलिएशन दिएको छ, सिट मात्रै तोकिदिएन । त्यो त नारायणकाजीको मान्छे हो नि त्यो गिरी (कृष्ण गिरी) । त्यहाँबाट पैसा उठाएर लगेर नारायणकाजीलाई बुझाउने मान्छे हो के त्यो ।

श्रेष्ठ : ए, हजुर, हजुर ।

प्रसाई : ल, यसो गर्नुस् न त ।

श्रेष्ठ : हजुर निश्चिन्त हुनुस् । अब काम मिलेर गर्नुपर्छ, तपाईं र म ।

प्रसाईं : भोलि केपी ओली झापा आउँदै हुनुहुन्छ, २ गते । आज त छुट्टी भइगयो । म भोलि बेलुका हजुरबुवासँगै काठमाडौं आउँछु । तपार्इं र म भेटौंला । तपाईं उसको ग्यारेन्टी गर्नुस्, तपाईंलाई गर्ने सहयोग गर्छु । तपाईंले जुन भन्नुभो नि दुई, आएर गरौंला ।

श्रेष्ठ : अँ ।

प्रसाईं : तर, अलिकति टाइम लाग्छ । पैसा मिलाएर निकाल्नुपर्छ । त्यत्तिकै निस्किँदैन हचुवामा । अहिले त बैंकले जम्मै सिस्टम खोज्छ, त्यति सजिलो हुँदैन । बाकसमा पैसा लिन गाह्रो छ ।

श्रेष्ठ : अँ ।

प्रसाईं : कुरा बुझ्नु भो के । त्यो त कसैले पनि दिन सक्दैन । नेपालमा कसैले सक्दैन ।

श्रेष्ठ : त्यही त ।

प्रसाईं : अनि फेरि हिजो पुस मसान्त । हिजो ब्याङ्कको ब्याज बुझाइयो ।

श्रेष्ठ : अँ, हजुरलाई नि साह्रै गाह्रो छ होला, है विचरा ।

प्रसाई : गाह्रो छ नि । हिजो पुस मसान्त ब्याज बुझाए । मेरो स्वास्थ्य बिमाको १४–१५ करोड पैसा अझै देको छैन, स्वास्थ्य बिमाले अढाइ वर्षदेखि ।

श्रेष्ठ : बीमा पनि नेपालमा १२ अर्बको लगानी हुने रहेछ ।

प्रसाईं : हो त नि ।

श्रेष्ठ : बीमा नीति नि लागू गर्नुपर्नेछ ।

प्रसाईं : त्यो त कसरी लागू गर्ने म तपाईंलाई भनिदिन्छ ु। तपाईंले एउटा के ग्यारेन्टी गर्नुस् भने दुई करोड रुपैयाँ मैले दिने भए तपाईंलाई । यो पैसा पनि तपाईंले रविलाई त बुझाउनु पर्ला नि होइन ?

श्रेष्ठ : अँ । मैले रवि सरलाई भन्दा पनि उहाँ देखा पर्नु भएको छैन । दुई–तीन जना साथीहरू हुनुहुन्छ । उहाँलाई दिने, पार्टीलाई जान्छ भन्या छन् केरे ।

प्रसाईं : यो सबै कमाउने त हुन् ।

श्रेष्ठ : कसरी गर्छन्, थाहा छैन । पार्टीमा जान्छ कि जान्न, त्यो पनि मलाई थाहा छैन । मैले सोधेकै छैन ।

प्रसाईं : अँ ।

श्रेष्ठ : पार्टी कमजोर छ । अहिले सुरुवाती क्षण छ । साह्रै गाह्रो भाछ त भन्या छन् ।

प्रसाईं : ए, ल सर ठीकै छ । म भोलि बेलुका वा पर्सि आउँछु, अनि दाजुभाइ भेटौलान् त । तपाईंले ग्यारेन्टी गर्नुस् दिन्छु भनेर । तर, मलाई अलिकति टाइम चाहियो भन्नुस् ।

श्रेष्ठ : अँ ।

प्रसाईं : है ।

श्रेष्ठ : हुन्छ, म त्यही कुरा गर्छु सर ल ।

प्रसार्इं : ल, ल ।

श्रेष्ठ : अनि त भोलि आउनुहुन्छ, बेलुका ?

प्रसाईं : हजुरबुवा आउने भएर बस्नुपर्‍ यो कि ।

श्रेष्ठ: अँ ।

प्रसाईं : म भोलि आउँछु । है डाक्साब ।

श्रेष्ठ : हस सर । तपाईं र म सबै सल्लाहले काम गर्नुपर्छ ।

प्रसाईं : तपाईलाई मैले एउटा कुरा के ग्यारेन्टी गरेँ भने दुई करोड रुपैयाँ दिने ग्यारेन्टी गरेँ । तपाईंलाई म सजिलो बाटो देखाइदिन्छु । त्यसमा पीर नगर्नुस्, उनीहरूसँग टाइम माग्नुस् । ल म दिन्छु भनेर भन्नुस्, सक्यो कुरा ।

श्रेष्ठ : अँ ।

प्रसाईं : तपाईं र म एक ठाउँमा भेट्नुपर्छ । भेटिराख्नु पनि पर्दैन । फोन पनि गर्नुपर्दैन । म जति भिडेको छु नि स्वास्थ्य क्षेत्रमा, डा. केसी के भिडेको छ । तपाईंलाई म आइडिया दिन्छु, दुई करोड दिन्छु । तपाईं पीर नगर्नुस्, तपार्इं अघि बढ्नुस् । अब तोसिमाले फेरि लडाइँ त गर्दिनन् नि ?

श्रेष्ठ : गर्दिनन्, गर्दिनन् । टिमले गरेपछि सक्कि गयो । रवि सरलाई म्यान्डेट दिएका छौँ ।

प्रसार्इं : अँ ।
श्रेष्ठ : उहाँले जसलाई राख्नुभो, राख्नुभो ।

प्रसाईं : फेरि यस्तो भयो नि त । तोषिमाले पैसा निकाल्न नि सक्दिनन् । किन भने नि गोविन्द केसीको मान्छे भन्या छ, कहीँ केही कुरा गर्न मिल्दैन । ऊसँग डराउँछन् ।

श्रेष्ठ : तिनी मन्त्री भइन् भने काम पनि छैन ।

प्रसाईं : काम छैन । हस भाइ, हस डाक्साब, हस ।

श्रेष्ठ : हस सर, नमस्कार ।

प्रसाईं : लौ नमस्ते ।

अनेक विवाद

विवादित छविका श्रेष्ठ यसअघि नै पोखरामा गैरकानुनी रुपमा अस्पताल सञ्चालन गरिसकेका व्यक्ति हुन् । औषधि पसल सञ्चालन अनुमति लिएर श्रेष्ठले अवैध रुपमा चलाएको शुभ बिहानी पोलिक्लिनिक नामक अस्पताल स्थानीय प्रशासनले ०७४ साउन १० मा सिल गरेको थियो ।

पोखरा स्वास्थ्य विज्ञान प्रतिष्ठान, पश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अस्पतालमा इमर्जेन्सी वार्ड इन्चार्ज रहेका बेला डा. श्रेष्ठले पोखराको पृथ्वीचोकमा अस्पताल चलाएका थिए । उनले अनुमतिबिना चलाएको १५ शय्याको अस्पतालमा बहिरंग सेवा, प्रयोगशाला, एक्सरे सुविधा भएको थियो ।

श्रेष्ठ राजनीति र स्वास्थ्य क्षेत्रमा मात्रै सीमित नभएर सहकारीको विवादमा पनि मुछिएका थिए । पोखराको रत्नचोकमा उनी आफैंले स्थापना गरेको साथी किसान सहकारी संस्थाका बचतकर्ताहरूको बचत रकम डुबेको छ ।

श्रेष्ठ राजनीतिमा लाग्ने भन्दै ०७९ कात्तिकदेखि सहकारीको नेतृत्वबाट बाहिरिएका थिए । ०७९ कात्तिक ९ मा बसेको साधारणसभामा उनले सनी पाठकलाई सहकारीको नेतृत्व सुम्पिएका थिए ।

उनी आफू अध्यक्ष हुँदाको हिसाब बुझबुझारथ नगरी बिदा भएका थिए । सहकारीको अध्यक्ष हुँदा श्रेष्ठले बचतकर्ताको रकम आफ्नै व्यवसायमा लगेर फसाएको आरोप पदाधिकारीको थियो ।

रास्वपामा आउनुअघि श्रेष्ठ राजनीतिमा सक्रिय थिएनन् । उनी समाजसेवाका नाममा ‘हाम्रो परिवर्तन नेपाल’ नामक संस्था खोलेर बसेका थिए । श्रेष्ठले संस्थामार्फत् आफ्नो जन्मथलो पोखरा–२४ कास्कीकोटमा खानेपानी बोरिङका लागि ०७४ मा रकम संकलन गरेका थिए । एक सय बढी स्थानीय उपस्थित भएर रकम दिए पनि त्यसको जानकारी श्रेष्ठले कसैलाई दिएका थिएनन् ।

श्रेष्ठले ‘हाम्रो परिवर्तन नेपाल’ लाई गत स्थानीय चुनावमा दलका रुपमा परिणत गर्ने प्रयाससमेत गरेका थिए । तर, संस्थामा आवद्ध अधिकांश मानिसहरू ‘लौरो अभियान’ मा प्रवेश गरेपछि उनको योजना सफल भएन ।

स्थानीय चुनावपछि रास्वपा गठन हुँदा उनी सभापति रवि लामिछानेको सम्पर्कमा पुगेका थिए । श्रेष्ठले काठमाडौं पुगेर पहिलो भेटमै लामिछानेलाई प्रभावित पारेर ०७९ साउन ७ मा रास्वपाको गण्डकी प्रदेश भेला आयोजना गरेको रास्वपा नेताहरू बताउँछन् ।

नेताहरूका अनुसार उक्त भेलामा १६ जना प्रदेश सभापतिको आकांक्षी देखिएका थिए । तर, सभापति लामिछानेले श्रेष्ठलाई नै प्रदेश सभापति बनाउने इच्छा व्यक्त गरेपछि अरु आकांक्षी पछि हटेका थिए ।

नेपाली कांग्रेसनिकट राजनीतिक पृष्ठभूमि भएको परिवारका श्रेष्ठले नेकपा माओवादी केन्द्रनिकट अखिल नेपाल प्रगतिशील जनस्वास्थ्यकर्मी संघ, गण्डकी प्रदेशअन्तर्गत चिकित्सक उपसमितिको सचिव भएर काम गरिसेका थिए ।

उनी पोखरामा अहेव र हेल्थ असिस्टेन्ट पढेर चीन गएर एमबीबीएस अध्ययन सकेर पोखरा फर्किएका थिए । श्रेष्ठले पश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अस्पतालमा करारमा जागिर सुरु गरेका थिए ।