काठमाडौँ – नेकपा एमालेका नेता ईश्वर पोखरेलले पार्टीमा कसैलाई काखा र कसैलाई पाखा नगर्न नेतृत्वलाई चेतावनी दिएका छन् । पार्टीको ११औँ महाधिवेशनमा आफ्नो समूहबाट निर्वाचित नेताहरूसँग भएको छलफललाायई लिएर अनेक टिप्पणी गरेको भन्दै उनले यस्तो चेतावनी दिएका हुन् ।

उनको प्यानलबाट उम्मेदवार बनेका गोकर्ण विष्ट, योगेश भट्टराईले अध्यक्षसहितलाई जानकारी नदिई अन्यत्र छलफल गरेको भन्दै केपी ओलीले आपत्ति जनाएपछि आज पोखरेलले प्रष्टिकरण दिएका हुन् ।

त्यस्तै उनले विगतमा पटकपटक पार्टीभित्र बहस र विवादमा नकारात्मक नोक्सनी झेल्दै आएको जानकार नै रहेको भन्दै त्यसले सृजना गरेको त्रासबाट आज पनि त्रसित नै रहेको बताएका छन् ।
यस्तो छ उनको भनाइ

सही कुरा बुझौं !
भ्रममा परेर तरंगित नबनौं !!
हालै नेकपा (एमाले) को एघारौं राष्ट्रिय महाधिवेशन सम्पन्न भइसकेको छ । त्यहां उठेका छलफलका विषय , नेतृत्वका लागि भएको प्रतिस्पर्धा र त्यसपछि प्रतिस्पर्धी समूहमा रहनु भएका साथीहरूका विचमा भएको सामान्य र विदाइ छलफललाई लिएर अहिले केही साथीहरूले तरंगित बनेर सार्वजनिक गर्नु भएको प्रतिकृयाप्रति ध्यानाकर्षण भएको छ । विगतमा पटक पटक पार्टीभित्रको वहस विवादमा नकारात्मक र नोक्सानदायी परिणाम झेल्दै र भोग्दै आएको पृष्ठभूमिका बारेमा हामी जानकारनै छौं । त्यसले सृजना गरेको त्रासबाट हामी अहिले पनि केही हदसम्म त्रसित छौं र पीडित पनि रह्यौं । तर अहिले विगतको त्यही त्रास वा ‘भूत’ बाट तर्सिरहनु कति उचित हुन्छ ? एउटा कुरा – विगतको दुर्भाग्यपूर्ण अध्यायको पुनरावृत्ति हुने छैन – हुन दिइने छैन । संस्थागत गरिएका ( वा गरिने ) निर्णय र महाधिवेशनबाट निर्वाचित नेतृत्वको विरोधमा कसैबाट पनि कुनै काम हुने छैन । तर हरेक तहका नेता ÷ कार्यकर्ताले आत्म समर्पण होइन, आत्मसम्मान खोज्छन् ; कसैलाई काखा कसैले पाखा नगरियोस् भन्ने आशा र अपेक्षा गरेका हुन्छन् । र, त्यस्तो नहुंदा वा हुन नसक्ता त्यसप्रति असहमती वा विरोध भने हुनेछ भन्ने कुरालाई अस्वाभाविक रूपमा लिनु हुन्न पनि !
हो, यसपटक विभिन्न कारणले सर्वसम्मती भएन,
नेतृत्वका लागि । ( खासमा नेतृत्वबाट सर्वसम्मतीका लागि ठोस पहल नभएको कुरा महाधिवेशनका आम सहभागीहरूले बुझेकै हुनुपर्छ । नेतृत्वमा रहेका खास खासलाई विदा गर्ने पूर्व योजना रहेर त त्यस्तो गरिएको त थिएन – धेरै सहभागीले यो प्रश्न मनमा लिएर आआफ्ना क्षेत्रमा फिरेको हुनुपर्छ । )
समूह÷ समूह बनेपछि र समूहकै हिसावले प्रतिस्पर्धाको प्रकृयामा गएपछि केही नीतिगत अडान, खासगरी पार्टी जीवनको लोकतान्त्रिकरणसित सम्वन्धित विषयमा केन्द्रीत रहेर विषयहरू उठाइएका थिए । ती मुद्दाका रूपमा प्रस्तुत गरिएका थिए , ‘अबधारणा पत्र ‘ का रूपमा सार्वजनिक गरिएका थिए र महाधिवेशनको बन्द सत्रमा समेत प्रस्तुत गरिएकै हुन् ! अर्थात् , लुकाइरहनुपर्ने केही विषय छैनन् वा होइनन् पनि ! जे होस् , अहिले महाधिवेशनले एउटा निष्कर्श दिइसकेको छ ! त्यसलाई पालना गर्नु सबैको कर्तव्य हो। तर नेतृत्वबाट सबैले आत्मसमर्पण होइन , समान र सम्मानजनक व्यवहारको अपेक्षा पनि गरेका हुन्छन् – नेतृत्वले र तरंगित हुने सबैले बुझ्नैपर्छ । त्यस्तो हुन नसक्ता अप्रिय र नोक्सानदायी परिणाम भोग्न हामी सबै अभिशप्त हुने कुराबाट कसरी बच्न सकिएला र !?
रूपान्तपणका लागि निरन्तर वहस÷ छलफल , आधिकारिक र संस्थागत निर्णयहरूको पालना, व्यवहारमा काखा पाखा नहुने कुराको सुनिश्चितता, विभाजनको दुर्भाग्यपूर्ण कुराको दृढतापूर्वक विरोध – अहिलेको आवश्यकता हो । महाधिवेशनमा नेतृत्व चयनमा समूह÷ समूह रहे पनि सम्बद्ध सबैलाई यिनै कुराबाट निर्देशित हुने ÷ निर्देशित गर्नुपर्ने अहिलेको आवश्यकता हो ।
कसैप्रति पनि आग्रहप्रेरित कटाक्ष गरिनु कुनै पनि अर्थमा पार्टी र आन्दोलनलाई लाभ पुर्याउने विषय नभएर नोक्सान मात्र पुर्याउने विषय हुन् । अनावश्यक तरंगित नबनौं ! सबैले बुझौं ! अहिले नेकपा ( एमाले) सम्बद्ध सबै नेता, कार्यकर्ताहरूले यी कुरामा ध्यान पुर्याउनै पर्ला –
– विधि र प्रकृया अनुसार गरिएका÷ भएका संस्थागत
निर्णयहरूको निशर्त पालना !
– पार्टी एकतालाई मजबुत बनाउन सबैबाट त्यसै अनुसारको व्यवहार ! पार्टीलाई विभाजित बनाउने कुराको सख्त बिरोध । संगसंगै , सबै कार्यकर्ताको स्वाभिमान र आत्मसम्मानको पक्षपोषण !
– यिनै कुराका आधारमा पार्टी नेतृत्वको प्रतिरक्षा हुन्छ – सबै षडयन्त्रहरूलाई पराजित गर्न सकिन्छ ! र नेकपा ( एमाले) लाई एउटा निर्णायक राष्ट्रिय शक्ति बनाउन सम्भव हुनेछ ।