Live on
Your Voice, Your Power
केही वर्ष यता दैनिक एक जनाको दरले नयाँ आख्यानकारहरु आफ्नो कथाकृति या उपन्यास प्रकाशनका लागि
कहिलेकाहीँ नदुखाऊँ भन्दाभन्दै पनि टाउको टन्किने गरी मन दुख्छ । नरिसाऊँ भन्दाभन्दै पनि पारो फुट्ने
‘ए बज्यै, भाडा दिनोस् त ।’ माइक्रोबसको खलासी पछिल्तिरबाट बोल्यो । ‘एकछिन पख न ।
कुरा केही साताअघिको हो । त्रिचन्द्र कलेज, काठमाडौंबाट नेपाली विषयमा स्नातकोत्तर तह सकेकी एक छात्रा
मान्छेको जीवनमा दुःखका भन्दा खुशीका क्षण नै बढी आउँछन् । तर मान्छेलाई दुःखका ती क्षणले
‘यति सानो मुलुकमा कति धेरै लेखक जन्मिएका?’ कहिलेकाहीँ म आफैँसँग प्रश्न गर्ने गर्छु । मञ्जरी
“लेख्न सक्न छाड्यो जस्तो लाग्यो कि क्या हो तपाईंलाई ? म त लेखिराख्या छु है
अन्ततः मैले काठमाडौं छाड्नुपर्ने भयो । एकदमै चर्को समस्यामा परेँ म । सरसापट माग्ने ठाउँ